بدون زمان و مکانش معنی ندارد. سالهای انتهای دهه شصت است و یکی از خیابانهای بانه. سه تا بچه نه ده ساله یک بلندگوی دستی، احتمالا از همانها که وانتها داشتند، دستشان گرفتهاند و آهنگهای درخواستی اجرا میکنند. راهپیمایی سیزده آبان تمام شده و بلندگو را دست یکی از بچهها دادهاند که «پسرجان اینو ببر مدرسه تحویل بده» و حالا خیابانی در بانه در اواخر سالهای شصت موسیقی متن پیدا کرده. گزارشی از این که سه تا بچه چه میخواندهاند در دست نیست اما احتمالا از مغازهدارها و مردم عادی نظر میخواستند و آهنگهای ناصر رزازی و حسن زیرک میخواندهاند.
به جای «خونهدار و بچهدار، زنبیل.» سه تا خواننده کودک در راه تحویل دادن بلندگوی مدرسه داریم که پشت بلندگو میگویند: «شنوندگان محترم آقای صاحب مغازه شیرفروشی از ما تقاضای ترانهای از حسن زیرک رو کردن که تقدیم میکنن به.» و بعد میخوانند!
به نقل از زندگی خرد
درباره این سایت